Je komt binnen in een futuristische voorstelling. Regenboogkleuren en glinsterende vormen van een gemuteerde band overweldigen je. Welkom in de improvisatiechaos van een nieuw genre dat Cinderella jazz heet.

De muzikanten proberen ritmes vast te houden, maar vervallen in chaos. Dit doet denken aan solo acts in de wereld van jazz. Met de combinatie van beeld en geluid, wordt nostalgie door de kunstenaar gevierd. Denk aan holografie, extravagante balzalen en underground uit de 80’s. Deze fenomenen worden nieuw leven in geblazen door de onverwachte combinatie en gebruik van hedendaagse beeldbewerkingstools.

De muziek is gemaakt door Richard Burki. De verontrustende soundtracks van David Lynch’s films, die gecomponeerd werden door Angelo Badalamenti, klinken hierin terug. 

Geoffrey Lillemon | geb. 1981, Ft Worth-Texas, VS
Geoffrey Lillemon definieert voortdurend nieuwe esthetieken en visionaire ideeën. Hiermee stimuleert hij een sterke, toekomstgerichte benadering van zijn kunst. De in Amsterdam gevestigde kunstenaar heeft een zeer persoonlijke benadering van het gebruik van CGI en mediakunst. Dit vertaalt zich in onverwachte uitingen en commentaar op de menselijke conditie. Van het menselijk leven tot onze sterfelijkheid. En alles daartussenin.

Zijn samenwerking met popsterren, commerciële klanten, musea, galeries en theaters vervaagt de grenzen tussen entertainment, mediageilheid en kunst. Met gevierd resultaat: zijn werk is aangekocht door het Stedelijk Museum en tentoongesteld door het Boijmans van Beuningen en Centre Pompidou in Parijs. Ook zijn er verschillende performances geweest in het Museo Tamayo in Mexico-stad. Dit geeft Geoffrey de unieke positie om zijn digitale kunst op megaschaal te tonen; via wereldwijde muziekacts.

Simulation in Blue (2025), van Geoffrey Lillemon, Video Art, met muziek van Richard Burki, met dank aan Melanie Van Klaveren, Fons de Haan en 100%.